Αυτές τις εφιαλτικές μέρες που καιγόταν (και δυστυχώς συνεχίζει να καίγεται) η γή, σκεφτόμουν το σώμα της γυναίκας που για οποιονδήποτε λόγο παύει να είναι γόνιμο. Μου ήρθε συνειρμικά η σκέψη, μιας και βαθιά μέσα μου, σαν γυναίκα, αισθάνομαι απόλυτα συνδεδεμένη με την γη. Το δάσος (όπως άλλωστε και ο βυθός) είναι κάπως σαν μια μήτρα γεμάτη ζωή.
Καθώς λοιπόν οι μέρες περνούσαν αισθανόμουν όλο και πιο πολύ μέσα στο σώμα μου, δίχως υπερβολές, έναν πόνο και ένα αβάσταχτο βάρος. Δεν μπορούσε τίποτα να με παρηγορήσει μπροστά στις φλόγες που αφάνιζαν κάθε τι ζωντανό. Αισθανόμουν μέρος της γης που χάνεται…Έπειτα έκανα μια σκέψη κοιτάζοντας την κόρη μου «αν μεταφέρω όσα ξέρω σε εκείνη, η ζωή θα συνεχίσει να υπάρχει. Ακόμα και αν πάψω εγώ να είμαι μια γόνιμη γυναίκα με την έννοια της αναπαραγωγής, θα μπορούσαν, όσα θα μοιραστώ μαζί της να λειτουργήσουν ως βάλσαμο. Ένα βάλσαμο που θα την δυναμώσει. Θα είναι σα να φυτεύω νέα δέντρα στην γη, ακόμα και αν έχει τόσο πληγωθεί.»
έτσι προέκυψαν οι παρακάτω σκέψεις, σαν μικρά δεντράκια έτοιμα για μεταφύτευση.
Το σώμα μιας γυναίκας είναι γεμάτο σοφία.
Τα πρώτα χρόνια της ζωής της η θυληκότητά είναι κρυμμένη στα έγκατα του κορμιού της, γρήγορα όμως ξυπνά και μόλις ξυπνήσει και το πρώτο της ωάριο και ξεχυθεί ανάμεσα στα σκέλια της ξυπνά και η γονιμότητα της. Μια γη, αφράτη, γεμάτη με καρπούς έτοιμους να ανθίσουν!
θα ήθελα σε αυτό το σημείο να σου πω, όσα θα ήθελα να είχα ακούσει από μια άλλη γυναίκα…
Το σώμα σου να το ψαχουλέψεις όσο θες, είναι δικό σου.
Μέσα στο σώμα σου κατοικεί μια φωνή, η διαίσθηση σου, μην την αγνοήσεις ποτέ.
Είσαι καμωμένη για να φέρεις στη γή ζωή, είτε μέσα από τα σπλάχνα σου είτε μέσα από την καρδιά σου, είτε μέσα από το μυαλό σου.
Είσαι καμωμένη από τα υλικά της φύσης, φρόντισε να είσαι πάντα σε σύνδεση με τα δέντρα, τη θάλασσα και τον ουρανό.
Μην σταματάς να λικνίζεις το σώμα σου στους ρυθμούς της μουσικής, ο χορός γεμίζει το σώμα μας με ενέργεια.
Μην συγκρίνεις το είδωλό σου με κανένα άλλο, είσαι μοναδική, όλοι είμαστε μοναδικοί.
Μην χάνεις το χρόνο σου σκεπτόμενη τι έχουν καταφέρει άλλες γυναίκες και τι έχεις ή δεν έχεις καταφέρει εσύ.
Ο χρόνος κυλά τόσο γρήγορα που αν δεν μείνεις στο τώρα θα σε παρασύρει και δεν θα έχεις ζήσει.
Μείνε στο τώρα. Στο τώρα χτίζονται οι ζωές μας. Στο πριν ή στο μετά το έδαφος είναι σαθρό.
Να σέβεσαι τις άλλες γυναίκες και να προσπαθείς να τις καταλάβεις. Όσες σου φέρονται άσχημα να τις κοιτάς στα μάτια και να τους θυμίζεις πως τα φουστάνια σας έχουν τα ίδια χρώματα.
Να δίνεσαι στον σύντροφο σου και να απολαμβάνεις να σου δίνεται.
Να ευχαριστιέσαι το σώμα σου, τόσο μονάχη σου όσο και με παρέα.
Να γελάς με ανοιχτό το στόμα και με ορθάνοιχτη καρδιά.
Ο άνθρωπος που θα έχεις στο πλάι σου θα πρέπει να σέβεται την ελευθερία σου και εσύ την δική του... η ελευθερία του καθένα ας μην πληγώνει τον άλλο.
Η αγκαλιά σου ας είναι μεγάλη.
Ας είναι μεγάλη η αγκαλιά όσων αγαπάς.
Να είναι γεμάτη η ζωή σου από γυναίκες που σε αγαπούν και τις αγαπάς, τις φίλες σου να τις έχεις στη ζωή σου σαν φυλαχτό!
Για δες, διάλεξα αυτή την φωτογραφία να συνοδέψει τις σκέψεις μου… μπροστά μας έχουμε νέα γή και θάλασσα, μέρα με τη μέρα γίνεσαι όλο και πιο δυνατή στο κολύμπι... έτσι είναι η ζωή, μια απέραντη θάλασσα και εγώ θα κάνω τα πάντα για να σε βοηθήσω να δυναμώσεις ώστε τα μακροβούτια σου να είναι ασφαλή!
Έτσι είναι η ζωή σα μια ανεξερεύνητη γη και εγώ θα κάνω τα πάντα για να σου δώσω όλα τα εφόδια ώστε να την καλλιεργήσεις και να την γεμίσεις με νέους καρπούς!
