Να έχεις ρίζες και φτερά , την ίδια στιγμή που πατάς σταθερά να τολμάς να πετάς σαν πουλί μακριά.
Αυτός ήταν ο γρίφος. Μου πήρε καιρό να καταλάβω. Τώρα ξέρω.
Να είσαι δέντρο με ρίζες βαθιά χωμένες στη γη και να απλώνεις μεγαλόπρεπα τα κλαδιά σου προς το γαλάζιο, να αντέχεις όταν αλλάζουν οι καιροί.
Να ξαποσταίνουν τα πουλιά στα ανθισμένα σου άκρα.
Και σα δυναμώνουν τα φτερά τους να πετάς μαζί τους μακρυά.
Και ας είσαι εκεί σταθερά βαλμένη στη γη.
Με το βλέμμα σου θα τα συντροφεύεις πάντα τα πλάσματα που από σένα θα πάρουν ζωή.
Και τώρα το ξέρω, μόνο αν έχεις υπάρξει πουλί που έχει ξαποστάσει σε κλαδιά ανθισμένα και έχει ελεύθερο πετάξει μακριά… έπειτα γίνεσαι και εσύ δέντρο με ολάνθιστα κλαδιά.
