«Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι και η γιαγιά μια μέρα αποφάσισε να φτιάξει ένα μπισκότο σε σχήμα μικρού παιδιού.
Μόλις το μπισκότο ψήθηκε και η γιαγιά το στόλισε, σαν να ξύπνησε από λήθαργο, άρχισε να τρέχει και πηδώντας από το παράθυρο άρχισε να φωνάζει «Μη με τρως». Το ηλικιωμένο ζευγάρι κυνήγησε το μπισκοτένιο αγόρι, αλλά δεν κατάφερε να το πιάσει. Στο δρόμο το μπισκοτανθρωπάκι συνάντησε ένα πεινασμένο γουρούνι που κυνηγώντας το του φώναξε: «Σταμάτα να σε φάω». Το ανθρωπάκι ανέπτυξε ταχύτητα και του ξέφυγε. Στη συνέχεια συνάντησε μια πεινασμένη αγελάδα και μετά ένα πεινασμένο άλογο που και τα δύο ζώα του φώναζαν: «Σταμάτα! Θέλω να σε φάω». Το μπισκοτοανθρωπάκι έτρεχε ακόμη πιο γρήγορα, ώσπου έφτασε μπροστά σε ένα ποτάμι. Κατάλαβε τότε ότι δεν μπορούσε να κολυμπήσει για να περάσει απέναντι, καθ’ ότι θα μούλιαζε και θα πέθαινε. Μια πονηρή αλεπού που ήθελε να το φάει προσποιούμενη την καλόψυχη και την ευγενική προσφέρθηκε να το βάλει στο κεφάλι της για να διασχίσουν μαζί το ποτάμι ώστε να μη βραχεί. Φτάνοντας στην απέναντι όχθη η αλεπού πραγματοποίησε το σχέδιό της: Με ένα τίναγμα του κεφαλιού της πετάχτηκε ψηλά το μπισκοτανθρωπάκι καταλήγοντας στο στόμα της».(The Gingerbread Man Story – Bedtime Stories – Fairy Tales)
Δεν υπάρχουν σωστές συνταγές ή μάλλον, για να το πω καλύτερα, δεν υπάρχουν τυποποιημένες συνταγές.
Κάθε μαγείρισσα έχει τα δικά της μυστικά, της τα έχουν μεταφέρει οι προηγούμενες γενιές.
Ακόμα και μια τσιμπιά αλεσμένο
γαρύφαλο μπορεί να αλλάξει όλη η συνταγή!
θα πρέπει να βρούμε λίγο χρόνο και να καταγράψουμε τις συνταγές, των οποίων τις οδηγίες για χρονιά ο καθένας μας ακολουθεί, δίχως να το συνειδητοποιεί.
Βάζουμε μέσα στις κατσαρόλες μας διαφορα υλικά, τα ανακατεύουμε σαν υπνωτισμένοι, άλλοτε πάλι γινόμαστε εμείς υλικό των συνταγών των άλλων.
Ξέρετε, ίσως η περίπτωση του μπισκοτάνθρωπου να είναι μια τέτοια, στην αρχή έγινε το υλικό των άλλων και έπειτα δίχως να έχει χρόνο να διερωτηθεί σε σχέση με την ύπαρξη του, όντας φοβισμένος πως θα φαγωθεί από εκείνον που τον έπλασε, έτρεξε να σωθεί… πέφτοντας συνεχώς πάνω σε πλάσματα που θέλαν να τον φάνε. πλάσματα πεινασμένα, που χορταίνουν μόνο με το υλικό των άλλων.
Τελικά εμπιστεύτηκε κάποιον που του είπε πως θα τον βοηθήσει… και ήταν εκείνος που τον έφαγε. Πεινασμένη και η αλεπού…
Τον μπισκοτάνθρωπο τον συναντώ συχνά μπροστά μου, είναι εκείνοι οι άντρες και εκείνες οι γυναίκες που έχουν ξεχάσει να μεγαλώσουν γιατί είναι απασχολημένοι με το να σωθούν.
Αυτή τους η αγωνία όμως, τελικά, γίνεται η φυλακή τους.
Μοιάζει να τους έχει τυλίξει ένα πέπλο μαγείας και δεν βλέπουν τίποτε άλλο παρά όσα τους επιτρέπει να δουν ο φόβος και ο πανικός τους.
Τρέχουν να σωθούν από πεινασμένα πλάσματα αλλά κινούμενοι από την προσωπική τους πείνα για σωτηρία, βρίσκουν ξανά και ξανά στόματα ανοιχτά στο δρόμο τους. Στόματα έτοιμα να τους κατασπαράξουν!
Ο μπισκοτανθρωπος είναι όλοι εκείνοι οι άνθρωποι των οποίων η ύπαρξη απειλείται τόσο από εσωτερικούς όσο και από εξωτερικούς κινδύνους.
Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που αν βγουν από τον φαύλο κύκλο στον οποίο έχουν εγκλωβιστεί, θα μπορέσουν να δουν πως υπάρχει και ένας αλλος τρόπος.
Υπάρχει τρόπος να σωθεί ο μπισκοτανθρωπος, αρκεί να πάρει λίγο χρόνο, να μπει σε μια κρυψώνα και να ξεκινήσει να σκέφτεται.
Να παραμείνει λίγο σιωπηλός και να συνδέει τη σκέψη, το συναίσθημα και τα γεγονότα.
Δεν βοηθά πάντα να τρέχουμε να ξεφύγουμε.
Τρέχω και ξεφεύγω- φεύγω, δεν σημαίνει πάντα σώζομαι.
Τώρα βέβαια θα σκέφτεστε, μα αν είμαστε καταδικασμένοι για φάγωμα; Πως θα σωθούμε αν δεν ξεφύγουμε;
Ε λοιπόν, ένα έχω να πω… μόλις συνειδητοποιήσουμε από τι έχουμε φτιαχτεί αλλά και για ποιο λόγο έχουμε πλαστεί, τότε να είστε σίγουροι πως ξεκινούν να λύνονται τα μάγια και μπορούμε να ξεφύγουμε από τον κίνδυνο δίχως να χρειαστεί να μετακινηθούμε από τη θέση μας με το σώμα μας, θα μετακινηθεί απαλά η ψυχή.
Δεν υπάρχει μια συνταγή, υπάρχουν πολλές. Μπορούμε να είμαστε εμείς οι ίδιοι οι πλάστες του εαυτού μας και να φροντίσουμε να συναναστραφούμε χορτασμένους ανθρώπους, οι οποίοι θα έχουν καταφέρει να είναι με τη σειρά τους οι πλάστες των δικών τους εαυτών…
